پروین میرزاحسینی: مراسم رونمایی از جلد چهارم کتاب «رواق زبرجد» با عنوان «کوشندگان توسعۀ کرمان» و کتاب «نقشی به یاد نکویان اهل کرم» سهشنبه شب ۲۷ شهریورماه با حضور جمع کثیری از فعالان اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و استقبال پرشور علاقهمندان در تالار فرهنگ و هنر کرمان برگزار شد.
کتابهای رواق زبرجد به کوشش محسن جلالپور فعال اقتصادی و فرهنگی و توسط محمدمهدی ملکقاسمی گردآوری شده است. این کتابها بخشی از مصاحبههای تصویری است که با کرمانیهای سرشناس در حوزههای مختلف اقتصاد، هنر و فرهنگ انجام شده است.
کتاب «نقشی به یاد نکویان اهل کرم» نیز شامل طرحهایی از شخصیتها و مشاهیر یکصد سال اخیر کرمان است که توسط هنرمند مطرح کشورمان علی خسروی به تصویر کشیده شده است.
مهمان ویژۀ این برنامه «سروش صحت»، مجری برنامۀ کتاب باز بود.
ثبت خاطرات صد سال اخیر 250 کرمانی
به گزارش استقامت، محسن جلالپور در این مراسم با اشاره به مسئولیتاش در اتاق کرمان از سال 1380 گفت: «در سالهای نخست که مجموعۀ اتاق کرمان را اداره میکردم و کارهای اتاق را میدیدم، متوجه شدم هر کجا کار خیر و ماندنی در استان انجام شده، پای اتاق نیز در میان بوده است و اتاق کرمان در همۀ فعالیتهای اجتماعی، خیریهای و فعالیتهای متعدد نوسازی، بازسازی و توسعه حضور داشته است».
وی توضیح داد: «در دورۀ اول و دوم حضورم در اتاق کرمان روی جریانهای مورد نیاز کرمان ازجمله آموزش و درمان متمرکز شدیم و کارهای خوبی انجام دادیم».
این فعال اقتصادی و فرهنگی ادامه داد: «در دورۀ سوم یا چهارمی که در اتاق حضور داشتم با همراهی هیات نمایندگان و هیات رئیسه به این جمعبندی رسیدیم که تاریخ تجارت کرمان را بنویسیم و این کتاب توسط آقای گلابزاده (مدیر مرکز کرمانشناسی) در 1500 صفحه و در دو جلد تدوین شد».
جلالپور خاطرنشان کرد: «در روز رونمایی از این کتاب آقای گلابزاده اظهار کردند که از تاریخ 9 هزار سال پیش کرمان مستندات و مکتوباتی را پیدا کردند اما از تاریخ 100 سال اخیر کرمان هیچ مکتوبی وجود ندارد و هرچه نوشتند، شفاهی است».
وی افزود: «پس از آنکه از اتاق بیرون آمدم تصمیم گرفتم تاریخ 100 سال اخیر کرمان را مکتوب کنم و در این زمینه با همکاری آقای مهدی ملکقاسمی که سالها در زمینۀ شناسایی بزرگان کرمان فعالیت داشتند، قرار گذاشتیم از صد نفر از بزرگان کرمان بخواهیم که آنچه در صد سال اخیر کرمان اتفاق افتاده را توضیح دهند تا ثبت و ضبط شود».
رئیس اسبق اتاقهای کرمان و ایران یادآور شد: «این آمار اکنون به بیش از 250 نفر رسیده و هنوز هم ادامه دارد. کاری را که شروع کردیم ابتدا تهیۀ یک مستند اقتصادی بود اما بعد موضوعات فرهنگی، اجتماعی و درمانی به آن اضافه شد و بعد به این نتیجه رسیدیم که این خاطرات شفاهی چاپ شود که تا امروز چهار جلد از کتاب رواق زبرجد منتشر شده است».
وی ضمن قدردانی از مهدی ملکقاسمی بیان کرد: «گاهی برای انجام برخی مصاحبهها بیش از 10 بار مراجعه کردیم، بارها افراد حاضر به صحبت نبودند و اظهار کردند حرفی برای گفتن ندارند اما زمانی که بیان خاطراتشان را شروع کردند، آنقدر مطالب خوبی بیان شده که ضبط و ثبت صحبتهای آنها، دو تا سه جلسه ادامه پیدا کرده است».
جلالپور افزود: «در حال حاضر بیش از هزار ساعت صحبتهای بزرگان کرمان بهعنوان تاریخ شفاهی 100 سال اخیر کرمان ضبط شده است که امیدواریم به 10 هزار ساعت برسد».
در ادامه سروش صحت سوال کرد: «تاریخ شفاهی چیست و از کجا میتوان به آن اعتماد کرد؟ زیرا خاطره همیشه فرّار است و ممکن است که در گذر زمان تغییراتی با واقعیت و مستندات اتفاق افتاده باشد. آیا شما آنها را چک (کنترل) میکنید یا همان چیزی که بیان میشود را جمعآوری میکنید؟».
جلالپور توضیح داد: «ما عینا همان چیزی که بیان میشود را مینویسیم، (به گفتهها) اعتماد داریم و آنها را چک نمیکنیم. تا امروز هم تناقضی ندیدم. هیچکس نگفته این اتفاق نیفتاده یا این مورد اشتباه بوده است. گاهی اسامی و تاریخها اشتباه شده است اما این کار در واقع نوعی روایتگویی از صد سال اخیر کرمان است و به نظرم بهترین است، زیرا از خود آدمها میپرسیم و مطالب را مینویسیم و واقعیت از دل آن خارج میشود».
توسعۀ کشور با اتاق مورد اعتماد حاکمیت و مردم
وی در ادامه با اشاره به شکلگیری اتاقهای بازرگانی در ایران یادآور شد: «بیش از 150 سال پیش اولین بار تجّار ایرانی به این نتیجه رسیدند که به جایی نیاز دارند تا حرفهایشان را با یکدیگر هماهنگ کنند و بعد آنها را به حکومت منتقل کنند».
جلالپور با اشاره به شکلگیری اتاق تجارت توسط امینالضرب قبل از فرمان مشروطه افزود: «اتاق جایی است که فعالان اقتصادی دور هم جمع میشوند و چند کار را انجام میدهند؛ یکی اینکه با همراهی و همفکری یکدیگر موضوعات واردات، صادرات، تولید، خدمات و ... را هماهنگ میکنند و در نهایت آنچه که منافع ملی است را به حاکمیت منتقل میکنند».
وی بخش دیگر وظایف اتاق بازرگانی را مسئولیتهای اجتماعی دانست و بیان کرد: «همۀ فعالان اقتصادی علاقه دارند کارهای خیر و ماندگار انجام دهند و یکی از این کارهای ماندگار، کارهای فرهنگی و در مسیر مسئولیتهای اجتماعی اتاق است».
این فعال اقتصادی و فرهنگی ادامه داد: «اتاق مجمع فعالان بخش خصوصی است و ما به آن پارلمان بخش خصوصی میگوییم و همۀ آنچه که در مجموعۀ بخش خصوصی کشور اتفاق میافتد، در اتاق دربارۀ آن صحبت و تدبیر میشود و در نهایت جمعبندی درست آن عرضه میشود».
وی تاکید کرد: «کشورهایی که توسعه یافتند اتاق فعال مورد اعتماد حاکمیت و مردم داشتند».
جلالپور همچنین در پاسخ به سوال سروش صحت دربارۀ تاسیس بیمارستان نفیس، گفت: «مرحوم پدرم فعالیتهای خیرخواهانۀ زیادی داشتند که به ما هم وصیت کرده بودند کارهای خیر ایشان را ادامه بدهیم و بعد از فوت ایشان یکی از کارهایی که ما انجام دادیم راهاندازی بنیاد خیریه نفیس بود که کار پیوند اعضا را انجام میدهد».
وی دربارۀ علت نامگذاری این مجموعه به نام «نفیس» توضیح داد: «خانوادۀ نفیس کرمانی که از ناظمالاطبا شروع میشود بیش از 900 پزشک به جامعۀ درمان کشور تقدیم کرده است و ما نام بنیاد خیریه را نفیس گذاشتیم تا نام آنها را زنده نگهداریم».
منابع طبیعی ملاک توسعهیافتگی نیست
دکتر مسعود نیلی، اقتصاددان یکی از مهمانان مراسم بود که طی سخنانی بیان کرد: «من و تعداد زیادی از کسانی که اقتصاد خواندهاند به تبعیت از آموزههای علم اقتصاد علاقهمند به توسعۀ بخش خصوصی، اقتصاد رقابتی، آزادی مبادله و اعتماد به این مجموعه هستیم».
وی ادامه داد: «بخش خصوصی فارغ از هر ویژگی دیگری که بخواهد داشته باشد مادامی که در این چارچوب فعالیت کند مورد احترام و علاقۀ ماست».
نیلی با اشاره به فرهنگ «نان حلال به خانه بردن» خاطرنشان کرد: «بخش خصوصی و کارآفرینی اصیل، وقتی که در فرهنگ اصیل ایرانی مینشیند، پایبند به اخلاقیات است و میخواهد درست کار کند و نمیخواهد از رانت استفاده کند».
وی با اشاره به شخصیت محسن جلالپور یادآور شد: «طی مدتی که با آقای جلالپور آشنا شدم این جمع اخلاقیات و اعتقادات اصیل را در ایشان دیدم. افراد زیادی هستند که برای آنها احترام قائل هستم اما برای آقای جلالپور علاوه بر اینکه احترام قائل هستم خیلی هم دوستشان دارم».
در ادامه، استاد علم اقتصاد در پاسخ به این سوال که چرا ایران با وجود داشتن منابع غنی طبیعی، اقتصاد موفقی ندارد، گفت: «آنچه سبب شده کشورهای موفق دنیا توسعه پیدا کنند داشتن منابع غنی طبیعی نبوده است».
وی افزود: «ایران رتبۀ دوم ذخایر گاز دنیا را دارد اما نمیتوانیم گاز زمستان را تامین کنیم و مجبور میشویم گاز وارد کنیم. همچنین ایران رتبۀ چهارم نفت دنیا را دارد اما در تامین بنزین مورد نیاز کشور درماندهایم و این نشان میدهد مسئله اصلاً منابع نیست».
نیلی خاطرنشان کرد: «آنچه باعث شده کشورهایی مانند تایوان یا کره جنوبی که هیچیک از این منابع را ندارد، پیشرفت کنند و موفق شوند، رفاه پایدار را برای مردم خود به ارمغان بیاورند و فقر را از بین ببرند، چند اصل مشترک است».
وی ادامه داد: «یکی از موارد این است که آنها توانستند با دنیا کار کنند در حالی که ما هنوز نتوانستیم فرمولی برای کار با دنیا پیدا کنیم. کار کردن به این معناست که ما عضوی از جامعۀ جهانی و بینالمللی بشویم اما این اصلاً به معنای پذیرش همۀ اتفاقاتی که در دنیا میافتد نیست. همچنین باید علم اقتصاد را بهعنوان علم راهنما برای سیاستگذاری اقتصادی مبنا قرار دهیم، بخش خصوصی را به رسمیت بشناسیم، رقابت را ترویج کنیم و فقر را به عنوان مسئلۀ بسیار اساسی جدی بگیریم و همیشه مراقبت کنیم که هیچ چیز بدتر از فقر وجود ندارد».
سرمایهگذاری در حوزۀ آموزش کودکان
احمد مرادعلیزاده، رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین و مدیرعامل اسبق شرکت ملی صنایع مس ایران نیز در این مراسم با اشاره به حمایتش از گروهی از جوانان برای فعالیت در حوزۀ کودکان، توضیح داد: «همواره به حوزۀ آموزش علاقهمند بودم و درصدد بودم تربیت تکنسین با تکنولوژیهای جدید را پیگیری کنم زیرا هرم سازمانی نیروی انسانی در صنعت بسیار ضعیف بود اما در آن کار خیلی موفق نبودم».
وی افزود: «با این وجود همچنان حوزۀ آموزش را دنبال میکردم تا بدانم در کشور چه کار مفیدی را میتوان انجام داد که جای آن خالی است».
مرادعلیزاده یادآور شد: «۱۵ سال پیش و در سالهای ۸۶ - ۸۷ با چند جوان آشنا شدم که در حوزۀ کودکان فعالیت داشتند؛ هرچند ابتدا به دلیل اینکه حرفهای انتزاعیای میزدند که در جامعه قابل عمل نبود بهدرستی متوجه صحبتهای آنها نمیشدم اما کار آنها برای من بسیار جذاب بود».
وی خاطرنشان کرد: «آنها تاکید داشتند که شخصیت کودک از دوران جنینی تا ۶ سالگی شکل میگیرد و این دوران در یادگیری بسیار مهم است و آیندۀ فرد را میسازد».
رئیس هیات مدیره خیریه مولیالموحدین گفت: «در ادامه با کمک این جوانان و مطالعاتی که انجام شد سازمانی با عنوان «همنوای آوای رویش» ایجاد کردیم و شاید بتوان ادعا کرد امروز ۳۰ تا ۴۰ درصد آثاری که در حوزۀ کودکان کشور تولید شده است توسط امثال این سازمانها بوده که مانند آن در سایر استانهای کشور نیز وجود دارد و فعالیت میکنند».
وی یادآور شد: «سازمان همنوای آوای رویش در حال حاضر در تهران فعالیت میکند و بیشتر در حوزۀ تربیت مربی فعال هستند».
مرادعلیزاده با اشاره به صحبتهای پروفسور حکمت یکی از برندگان جایزۀ نوبل اقتصاد بیان کرد: «به گفتۀ ایشان سرمایهگذاری بر حوزۀ آموزش دوران کودکی ۹ برابر سرمایهگذاری از دورۀ دبستان اثرگذاری بیشتری دارد و به هر میزانی در این حوزه سرمایهگذاری شود، کشور نتایج آن را در بزرگسالی خواهد دید».
وی توضیح داد: «علتش این است که ۷۵ درصد مغز و شخصیت کودکان تا ۷ سالگی شکل میگیرد و از ۶ سالگی به بعد، حدود ۲۵ درصد از فهم، دانش، شخصیت و حتی فیزیولوژی مغز رشد میکند».
گرفتار ایدئولوژی هستیم
در ادامه دکتر موسی غنینژاد اقتصاددان و استاد دانشگاه در پاسخ به سوال سروش صحت دربارۀ نظریۀ اقتصاد رقابتی در مقابل اقتصاد حمایتی برای رونق اقتصاد ایران گفت: «اگر میخواهیم کشور پیشرفت کند باید به علم اهمیت بدهیم اما آنچه ما را گرفتار کرده، ایدئولوژی است در حالی که ایدئولوژی شعار، شناخت کاذب و عوامفریبی است و متاسفانه ما گرفتار ایدئولوژی هستیم».
وی با بیان اینکه طرفدار اقتصاد آزاد است، ادامه داد: «دوستان سوال میکنند اقتصاد آزاد کجاست؟ همۀ فعالان اقتصادی در یک جایی به دولت وصل هستند».
غنینژاد با بیان اینکه در ایران بسیاری ادای اقتصاد آزاد را درمیآورند در حالی که از رانت استفاده میکنند، خاطرنشان کرد: «اقتصاد آزاد در واقع اقتصاد غیردستوری است و مشکل ما در کشور دستور در اجتماع، فرهنگ، اقتصاد و سیاست است. آنچه ما در کشور گم کردهایم و از دست دادهایم آزادی و منافع ملی است».
وی تاکید کرد: «اگر در کشور از منافع ملی دفاع کنیم، وضعیت جامعه بهتر خواهد شد، سراسر جامعۀ ما پر از ناترازی است و اینها انباشته شده است که خطرناک و تهدید است و راه درست کردن آنها ایدئولوژی نیست، بلکه علم، تاریخ و اقتصاد آزاد و رقابتی است در حالیکه همۀ بازارهای داخلی و خارجی و اقتصاد ما دستوری و بسته است».
گرههای کور پیشرفت با اتکا به علم باز میشود
دكتر علینقی مشایخی، مؤسس و استاد تمام دانشكده مديريت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف از دیگر میهمانان مراسم رونمایی از کتاب رواق زبرجد بود.
وی طی سخنانی با بیان اینکه من و تعدادی از دوستانم از اوایل دهۀ ۶۰ به این توجه کردیم که کشور برای پیشرفت، شکوفایی و استفاده از امکاناتش به علم اقتصاد و مدیریت احتیاج دارد، اظهار کرد: «متوجه شدیم باید جوانان با استعدادی را به این رشتهها جذب کرد، آموزش داد و آنها را به کشور علاقهمند کرد تا بتوانند منشا اثر بشوند و همچنین خودشان در آینده استادهای برجستهای بشوند و این رشتههای علمی را که ایران به شدت به آنها نیاز دارد را ارتقا بدهند».
مشایخی با بیان اینکه راهها و گرههای کور پیشرفت را باید با اتکا به علم و علمپروری باز کنیم، افزود: «این دو رشته و رشتههای اجتماعی کلاً رشتههای مظلومی هستند؛ پر از ابهام و شاید پر از راهنماییهای پر از غلط که فضای گیجکنندهای برای تصمیمگیران و مسئولین ایجاد میکنند و سالها طول میکشد تا افراد سودده و بااستعداد با آموزشهای صحیح و مسلط به علم روز در این رشتهها، روشنگری کنند و تودهای از افراد فرهیخته در این رشته ایجاد کنند که بر جامعه اثر بگذارد. متاسفانه بهدلیل فضای مسمومی که وجود داشت و دارد طول میکشد تا این اتفاق رخ دهد اما این روند ادامه دارد و انشاءالله هر روز هم گستردهتر خواهد شد».
وی خاطرنشان کرد: «از سوی دیگر وقتی با جریانات اقتصادی در جامعه روبهرو میشویم، میبینیم که افراد، مدیران و کارآفرینان علاقهمند و مبتکری وجود دارند که قصد و نیت آنها فراتر از شخصی آنهاست؛ البته فعال اقتصادی باید منافع خود را دنبال کند تا پایدار بماند اما مهم این است که فراتر از آن، به آبادانی و پیشرفت کشور فکر کند و انصافاً آقای جلالپور یکی از آن افراد است که هر وقت از فعالیتهای مختلف ایشان بازدید میکنیم و آشنا میشویم، میبینیم همۀ آنها ابتکار و تلاش در جهت رونق و توسعۀ محلی و ملی بوده است و زمانی هم که در اتاق ایران بودند تمام وجودشان را وقف فعالیتهای سازنده کردند و تا جایی که دیگر سلامتی ایشان اجازه نمیداد».
مشایخی افزود: «خوشحالیم که در کرمان بزرگانی مانند ایشان، آقای مرعشی، مرحوم همایون صنعتی و مرحوم آگاه وجود داشتند. چند بار آقای آگاه را در منزل شخصیشان ملاقات کردیم. ایشان افکار دلسوزانه و بلند ملی داشتند. حضور این نیروها و این افراد که خاطرات آنها بهحق و بهجا در این کتاب جمعآوری شده، اثر ماندگاری برای نیروهای جوان خواهد شد که میتوان بزرگ فکر کرد، به توسعۀ جامعه فکر کرد و موفق و خوشنام باقی ماند».
تلاشهای فردی به فعالیتهای نهادی تبدیل شود
سیدحسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران سازندگی نیز در این مراسم با بیان اینکه بهعنوان یک کرمانی خوشحالم که آقای جلالپور در قامت یک نهاد ظاهر شدند، گفت: «بخش زیادی از آنچه که در ایران و کرمان به نتیجه نرسیده و متوقف شده است به این دلیل است که نهاد نساختیم».
وی با اشاره به سرگذشت قالی کرمان، اظهار کرد: «زمانی فکر میکردم که مرحوم ارجمند و پس از ایشان مرحوم رشیدفرخی، قالی کرمان را به اوج رساندند اما هیچیک از آنها قالی کرمان را به یک نهاد تبدیل نکردند که باقی بماند به همین دلیل به محض اینکه تولید قالی در کرمان دچار مشکل شد، ضربۀ سنگینی به آن وارد شد و در حال حاضر قالی کرمان جایگاه خوبی در صنعت قالی ایران ندارد».
مرعشی با تاکید بر اینکه فعالیتهای فردی باید به فعالیتهای نهادی تبدیل شود، افزود: «اگر نهادسازی در کشور اتفاق بیفتد میتوان انتظار بهبودی را در مسائل داشت».
وی خاطرنشان کرد: «آقای جلالپور مدتزمانی رئیس اتاق بازرگانی کرمان بود و زمانی نیز در قامت رئیس اتاق بازرگانی ایران ظاهر شدند امروز محسن جلالپور از اتاق ایران و اتاق کرمان مهمتر است زیرا خودش در قالب یک نهاد ظاهر شده است و من این محبوبیت را به آقای جلالپور، خودم و همۀ کرمانیها تبریک میگویم».
فولاد کشور بیمار است
دکتر ماشاالله سهرابنژاد مدیرعامل شرکت فولاد زرند ایرانیان از دیگر میهمانان مراسم نیز طی سخنانی بیان کرد: «این روزها فولاد کشور بیمار است، سه ماه آزردۀ بیبرقی است، سه ماه در دوران نقاهت بهسر میبرد تا به سه ماهۀ بعدی و نبود گاز برسد».
وی افزود: «زمانی ذوبآهن اصفهان مهد صنعت کشور بود اما امروز در فولاد زرند که یکی از صنایع بزرگ کشور است و حدود ۷۰۰۰ نیرو در آن مشغول به کار هستند، جوانانی حضور دارند که شاید واژۀ صنعت را درست نمیشناختند اما امروز پابهپای صنعتگران بزرگ کشور کار میکنند و کرمان میرود که یکی از ستارگان فولاد کشور بشود البته اگر بگذارند و سه ماه بدون برق و سه ماه بدون گاز نماند».
سهرابنژاد یادآور شد: «مسئولین باید باور کنند کرمانی خواهند داشت که بهخاطر سرفرازی در کنار نام فرش، کشاورزی، نام بزرگان صنعتش و افراد بزرگی مانند مهندس جلالپور و مرعشیها، با فولادش، با سرچشمه و گل گهرش سربلند خواهد بود».
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که: «صنعت فولاد آب زیادی مصرف میکند، آیا در کرمان با توجه به کمآبی یا بیآبی وجود چنین صنایعی درست است؟»؛ گفت: «بله. صنعت فولاد آب زیادی مصرف میکند و به همین دلیل سالهای سال آمدن صنعت فولاد را به استان کرمان بدیع و عجیب میدانستند تا زمانی که هلدینگ میدکو به رهبری جناب آقای دکتر پورمند که یکی از بزرگان صنعت کشور هستند به کرمان آمد و ایشان بهجای اینکه از آب کشاورزی و یا آب آشامیدنی منطقه استفاده کنند، فاضلابهای شهر را گرفتند و از آب پساب برای صنعت فولاد استفاده کردند».
مدیرعامل شرکت فولاد زرند ایرانیان ادامه داد: «امروز حدود ۴۰۰ لیتر آب پساب با حدود ۷۵ کیلومتر مسیر از کرمان به زرند میرود و تمام آب مصرفی فولاد از پساب فاضلاب است».
وی با اشاره به مجموعۀ فولاد زرند ایرانیان گفت: «این مجموعه دارای معدن خمرود و جلالآباد، دو کارخانۀ کنسانتره هر کدام با ظرفیت ۲ میلیون تن تولید، کارخانه گندلهسازی با دو و نیم میلیون تن تولید و دو ککسازی با ۴۰۰ هزار و ۸۰۰ هزار تن تولید در سال است و حلقه بزرگ زنجیرۀ فولاد به طریق کوره بلند با ظرفیت یک میلیون و هفتصد هزار تن شکل گرفته است».
صد چهره از نکویان اهل کرم
پس از آن، با حضور استاد هنرمند علی خسروی کتاب «نقشی به یاد نکویان اهل کرم» معرفی شد.
این کتاب حاوی تصاویری از صد چهرۀ جلد اول رواق زبرجد است که بهعنوان زیرمجموعۀ رواق زبرجد منتشر شده است و به گفتۀ جلالپور احتمال دارد به ۴ یا ۵ جلد نیز برسد.
خسروی، نقاش، طراح و گرافیست و از مشهورترین طراحان پرتره در ایران است که طراحی روی جلد نشریه نگین در دهۀ ۵۰ خورشیدی و طراحی پوسترهای سینمایی همچون مسافران (بهرام بیضایی)، طلسم (داریوش فرهنگ) و طراحی روی جلد نشریۀ سروش در دهۀ ۶۰ و ۷۰ خورشیدی در ذهن علاقهمندان به آثارش ماندگار است.
تصاویر منتشر شده در کتاب «نقشی به یاد نکویان اهل کرم» در سالن طبقۀ بالای برگزاری مراسم، در قالب نمایشگاهی در معرض دید عموم قرار گرفته بود.
گفتنی است، سعید بیابانکی شاعر معاصر و حمید نیکنفس شاعر و طنزپرداز کرمانی نیز در این مراسم حضور داشتند و به شعرخوانی پرداختند.
در پایان این مراسم با حضور برخی فعالان اقتصادی از دو کتاب «رواق زبرجد» با عنوان «کوشندگان توسعۀ کرمان» و «نقشی به یاد نکویان اهل کرم» رونمایی شد.
نظر خود را بنویسید