گروه فرهنگوهنر: دکتر نعمتالله فاضلی استاد انسانشناسی دانشگاه و پژوهشگر در مراسم رونمایی از سه جلد کتاب «رواق زبرجد» و کتاب «کرمان در نگارخانۀ تاریخ» گفت: «رواق زبرجد برای من زیباست برای اینکه عاملیت و خلاقیت ایرانی را در ساخته شدن اقتصاد، آموزش، پزشکی، سلامت، خانواده، آداب و رسوم، ادبیات، شعر و هنر این سرزمین روایت میکند».
وی عصر پنجشنبه سیزدهم مهرماه در جمع فعالان اقتصادی، فرهنگی، هنری و علمی در تالار فرهنگ وهنر کرمان بیان کرد: « فخر کرمان، مکتب قصهگویی کرمان است و کرمان را باید با مکتب قصهگویی آن و با باستانیپاریزی، هوشنگ مرادیکرمانی، محمود روحالامینی و دیگرانی بشناسیم که با قصههای خود و مکتب قصهگویی به ایران جان بخشیدند و کار آقای جلالپور و ملکقاسمی از این حیث مهم است که در امتداد مکتب قصهگویی کرمان است».
فاضلی ادامه داد: «رواق زبرجد روایت خلاقیت انسان ایرانی و کرمانی در ساختن جامعهای انسانی و اخلاقی است و افتخار میکند که توانسته جامعۀ خود را با پشتکار، خلاقیت، هوش و استعداد و با حس افتخار ایرانی بودن و یک انسان متمدن در دنیای متجدد صد سالۀ اخیر، مدرنیتۀ کرمانی و ایران را بسازد و امروز ما بر میراث صد سال انسانهایی تکیه زدهایم که در کرمان با قلم، زبان، اخلاق، ادب، شهامت، سختکوشی و تحمل رنج، ایران و کرمان مدرن را ساختند».
به گزارش استقامت، استاد پیشکسوت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در ادامه افزود: «فرهنگ جان جامعه است. انسانهایی که توان مالی، جسمی و جانشان را در خدمت جانِ جامعه قرار میدهند و قصۀ آدمهایی که اقتصاد، سیاست، هنر، علم، صنعت، کشاورزی و زندگی، جامعه را میسازند را روایت میکنند در واقع آنها را به جان جامعه تبدیل میکنند».
وی ادامه داد: «آنچه ما آدمها را در بین اشیا نجات میدهد راویان هستند، کسانی که مانند آقای جلالپور و ملکقاسمی سراغ آدمهای جامعه میروند و داستان زندگی آنها را روایت کرده و به کتاب و فیلم تبدیل میکنند و از طریق انتقال داستان آنها، این امکان را به ما میدهند که زنده باشیم و داستان آنها را برای یکدیگر تعریف کنیم».
فاضلی خاطرنشان کرد: «داستان هر کسی که قدمی موثر حتی کوچک برای ساختن جامعه برداشته، سرمایۀ زندگی و نشاط ماست».
وی با بیان اینکه تا تکنولوژی و فضاها به قصه تبدیل نشوند انسانی و زیبا نیستند چون معنا ندارند، افزود: «کار آقای جلالپور و ملکقاسمی معنا بخشیدن، روایت کردن و جان بخشیدن به حیات جمعی و فرهنگی ماست و تخیل جمعی ما را قوی میکنند. در رواق زبرجد ساختن این تخیل جمعی نه فقط برای کرمانیها بلکه برای ایرانیهاست».
استاد انسانشناسی دانشگاه یادآور شد: «خیلیها اینطور فکر میکنند که آدمی فقط با تکنولوژی یا زور و خشونت میتواند زندگی کند یا فکر میکنند آدمی فقط محتاج پول است اما نمیدانند که این پول و این تکنولوژی، با زور، خشونت و ستمگری که اعمال میشود، اگر به قصۀ انسانی قابل تبدیل نباشد انسانی و اخلاقی نخواهد بود، برای همین کسانی که نمیتوانند قصه بگویند سرنوشت تلخی دارند».
وی با بیان اینکه زیبایی، انسانیت و معنویت را قصهگوها میآورند نه تفنگبه دوشها و ستمگران، گفت: «رواق زبرجد قصههایی بسیار ساده از آدمهایی است که در این 100 سال کوشیدند، ساختند، رنج کشیدند، اختراع کردند، کشاورزی کردند، کارخانه و مدرسه ساختند و تفنگ افتخار آنها نبود زیرا در تاریخ کرمان خشونت و ستمگری نمیبینید».
فاضلی با اشاره به شرایط کنونی کرمان، یادآور شد: «در حال حاضر 85 درصد مردم کرمان تحصیلات دارند و کرمان یک شهر دانشگاهی شده است. این استان به بناهای تاریخی خود افتخار میکند و 9 اثر از آثار میراثفرهنگی جهان متعلق به کرمان است و چندین هزار بنای تاریخی که افتخار ایرانزمین هستند در این استان قرار دارد».
وی خاطرنشان کرد: «روایت رواق زبرجد برای من بهعنوان یک هموطن شما همین حس غرور را میآورد که ما هنوز میتوانیم در کنار هم ایران را با همۀ رنجهایی که به آن تحمیل کردند بسازیم همانطور که در صد سال گذشته کرمانیها با وجود سختیها، مشکلات و بیماریهای فراوان توانستند این روایتها را خلق کنند».
فاضلی در پایان با بیان اینکه کتاب و رسانه ستون فقرات مردم کرمان است، تاکید کرد: «از این قصهها حمایت کنید، کتاب را بخرید و هدیه بدهید، بگذارید تا خوانا و نویسا بمانیم. نگذارید کتابفروشان و ناشران ورشکست شوند زیرا آن زمان مجبورید به جهلها و خرافات تسلیم شوید و به جای قلم، تفنگ به دوش بگیرید».
نظر خود را بنویسید