گروه جامعه: اواخر فروردین‌ماه امسال بود که از سوی رئیس کمیسیون حقوقی، نظارت و ارزیابی شورای شهر کرمان از تفاهم‌نامه‌ای خبر داده شد که «برای مولدسازی یک زمین در مجاور مسجد امام» بین شهرداری کرمان و شرکت ملی صنایع مس ایران منعقد شد.
محمد امینی‌زاده توضیح داد که براساس طرحی که توسط شهرداری کرمان تهیه و در جلسۀ امضای تفاهم‌نامه ارائه شد، این زمین که تحت مالکیت شهرداری است، قرار است به یک بازار تولیدمحور تبدیل شود که در آن، مجموعه‌ای از کارگاه‌های ساخت نقره، طلا و جواهر به تولید و فروش محصولات خود خواهند پرداخت.
وی با اشاره به استخراج و تولید طلا، نقره و دیگر فلزات و سنگ‌های قیمتی در معادن مس کرمان، و عرضۀ آن‌ها در بازار بورس گفت که «اگر بر طبق این طرح، مقدار کمی از این طلا، نقره و دیگر کانی‌های گران‌قیمت در بازار مورد نظر به‌کار گرفته شود، نقش بسزایی در تولید و اقتصاد کرمان خواهد داشت».
پس از آن، جلسه‌ای در روز سوم خردادماه برگزار شد که طرح این بازار تولیدمحور که در اخبار روابط عمومی شهرداری با عنوان «کاروانسرای طلا و جواهر ملک» و در اخبار روابط عمومی شرکت سرمایه‌گذاری مس سرچشمه عنوان «کاروانسرا و بازار طلا و جواهر امام خمینی (ره)» را دارد، بررسی شد. این پروژه را قرار است شرکت سرمایه‌گذاری مس سرچشمه اجرا کند.
مطابق خبری که روابط عمومی شهرداری کرمان از جلسۀ سوم خردادماه منتشر کرده، سعید شعرباف‌تبریزی ـ شهردار کرمان در این جلسه با اشاره به ارزش این زمین گفته: «در صورتی‌که از زمین استفادۀ عالمانه نشود، به قطعات کوچک مسکونی تبدیل و بدون رعایت اصول شهرسازی ساخته می‌شود».
وی در ادامۀ اظهاراتش در دفاع از این طرح، «کاروانسرای طلا و جواهرات ملک را محلی مناسب برای عرضه و نمایش محصولات لوکس و صنایع گردشگرپسند کرمان، به‌خصوص محصولات مس و طلا دانست».
دکتر رضا ناصری ـ معمار و استاد دانشگاه اما به این طرح انتقاداتی دارد. او در واکنش به این اقدام شهرداری در استوری اینستاگرام خود، طرح فوق را نوعی از «شهرفروشی» قلمداد کرد و نوشت: «دو نهاد غیرخصوصی که قاعدتا باید خیر عامه را دنبال کنند تصمیم گرفته‌اند در زمینی که آن هم دارایی عمومی است باز هم ملک تجاری بسازند، پاساژ بسازند و سرمایه را در قالب ملک حبس کنند تا رشد کند. کاروانسرا و رونق فلان و معماری سنتی و انطباق با مسجد و مابقی را هم ول کنید. اصل خبر همان شهرفروشی است».
وی در ادامه یادآور شد: «در شهر و منطقۀ شهری‌ای که سرانۀ تجاری بسیار بالاست و اکثر فضاهای تجاری بلااستفاده و خالی رها شده است چرا باید یک نهاد عمومی مانند شهرداری به‌دنبال ساخت فضای تجاری جدید باشد؟».
وی ادامه داد: «چند هزار متر فضای تجاری تاریخی در مجاورت همین زمین در انتظار احیا و رونق دوباره هستند چرا باید یک نهاد عمومی دنبال ایجاد رقیب جدید برای این فضاهای تاریخی باشد؟».
به گزارش استقامت، ناصری در ادامه این پرسش‌ها را مطرح کرد: «چرا و چطور پیشنهاد احداث یک میدانچۀ شهری با هدف سرویس‌دهی به ساکنان محلی منطقه و التیام فقر فضای شهری و عمومی رد و با تجاری‌سازی جایگزین شد؟ چرا باید یک نهاد عمومی به جای اینکه منابع عمومی را در جهت خیر عمومی مدیریت کند مدام به دنبال سوداگری ملک باشد؟».
نظر خود را بنویسید