محمد لطیف‌کار
مراسم آتش‌افروزی جشن سده امسال هم با حضور هزاران نفر در غروب دهم بهمن‌ماه، در کرمان، مقابل باغچه بداغ‌آباد برگزار شد. این جشن از یادگارهای ایران باستان و در شمار مهمترین جشن‌های ایرانی است، که تنها در چند نقطه‌ی کشور از جمله کرمان، یزد و تهران برگزار می‌شود.
هرسال در بخش پایانی جشن«... مقارن غروب آفتاب، موبدان با لباس ویژه‌ی سپید، لاله به دست و زمزمه‌کنان با سرود آتش نیایش، گرد پشته‌ی هیمه سه بار می‌گردند و آن‌گاه با آتشی که در لاله‌ها می‌سوزد، از اطراف آتش می‌افروزند و تا هنگامی که آتش خاموش شود به جشن و پایکوبی می‌پردازند»، و این جذاب‌ترین و پرمخاطب‌ترین قسمت این رویداد فرهنگی و اجتماعی است.
این جشن ظرفیت بالایی برای گردشگری دارد، اما حیف که با پیشینه‌ی قرن‌ها از برپایی این مراسم، هنوز به این نیندیشیده‌ایم که به این رویداد به مثابه یک فرصت ارزشمند در از آن بهره بگیریم. در این باره پیشتر نوشته‌ام:«تا به حال نشنيده‌ام که ميان انجمن زرتشتی‌ها، با اداره ميراث فرهنگی و کميسيون گردشگری اتاق بازرگانی، برای کيفيت‌بخشی به اين مراسم، گفت‌وگويی شده باشد».
هر بار شاهد برپایی جشن سده بوده‌ام، دیده‌ام مردم علاقه‌مند برای تماشای مناسک اين جشن ناچارند در يک موقعيت نامناسب، در شلوغی جمعیت از پشت نرده‌های آهنی مراسم را تماشا کنند. حال آن‌که با تمهیداتی می‌توان اين جشن را با کيفيتی خیلی بهتر برگزار کرد. حتی می‌توان تور بازدید هم برگزار کرد، و اين جشن ايرانی را به خوبی معرفی کرد.
موقع برگزاری مراسم، شاهد حضور دختران و پسران زیادی بودم که شیفته‌ی زیبایی این رویداد بودند و با شوق فراوان تلاش می‌کردند خاطره‌ی لذت‌بخش مراسم را در حافظه‌ی گوشی همراه خود، و قطعا برای انتشار در فضای مجازی، ثبت و ضبط کنند...
نظر خود را بنویسید