در مورد دو قلعه‌ی تاریخی دختر و اردشیر که در مرکز شهر کرمان قرار دارند لازم نیست بگویم چه اهمیتی دارند، چون به نظرم توضیح واضحات است. به نظرم وجود همین دو بنا کافی است که هر شهروند کرمانی، خودش را زیر سایه‌ی تاریخ کهن و غرورآفرین این سرزمین حس کند. هر تازه‌واردی هم با دیدن این آثار متوجه می‌شود که کرمان دارای چه پیشینه‌ی قابل احترامی است، و حتما با دیدن آن‌ها کلاه از سر می‌دارد.
من به بافت قدیم کرمان که در دوره‌های مختلف تاریخی به وجود آمده یا تک بناهای بسیار مهمی که بعدها در جای‌جای کرمان احداث شده است و هر کدام به تنهایی می‌توانند نشانه‌ای از شکوه تاریخی این منطقه‌ی شهری باشند فعلا کاری ندارم، اما از درک این موضوع که این قلعه‌ها با این‌که قدیمی‌ترین آثار تمدنی کرمان‌اند، مورد بی‌حرمتی قرار دارند، واقعا عاجزم. این آثار درست در مرکز شهر قرار دارند و به هزار زبان به ما می‌گویند ما را نادیده نگیرید.
از قدیم گفته‌اند حرمت امام‌زاده را متولی نگه می‌دارد. نمی‌گویم شهرداری متولی میراث فرهنگی است، اما اداره کل میراث فرهنگی که متولی این بناهاست نباید نسبت به خطرات و بی‌حرمتی‌ها به این بناهای تاریخی بی‌تفاوت باشد، یا شانه از مسئولیت خالی کند. در درجه‌ی دوم از شهرداری هم انتظار می‌رود، با میراث فرهنگی و بناهای تاریخی این شهر با دل‌سوزی رفتار کند. خصوصا در این دوره که شهردار کرمان یک معمار آگاه به مسائل میراث است و معاون فرهنگی ایشان هم یک چهره‌ی میراثی است، انتظار مضاعفی وجود دارد. اما افسوس که می‌بینیم در حاشیه‌ی این دو بنای تاریخی این روزها اتفاقی افتاده است که بسیاری را نگران کرده و به بهانه‌ی بهسازی حریم این بناها، مجموعه‌ی ورزشی و آسفالت را تا پای دیوار این قلعه می‌آورند، و بدتر از آن، حالا میراث فرهنگی هم مدعی است این اقدام شهرداری بدون خبر و هماهنگی با میراث بوده است. این اعتراض حالا واکنش شهردار کرمان را هم برانگیخته است. روز گذشته عالم‌زاده در صحن علنی شورا خطاب به میراث فرهنگی می‌گوید چرا در طول سه ماهی که شهرداری در حال ساخت این مجموعه‌ی ورزشی بوده است میراث فرهنگی سکوت کرده و هیچ تذکری هم نداده است!
علاقه‌مندان به این موضوع را دعوت می‌کنم تا برای آگاهی بیشتر سه مصاحبه‌ی اسما پورزنگی‌آبادی با معاون شهردار، معاون میراث فرهنگی، و یک فعال میراث فرهنگی را در پایگاه خبری فردای کرمان را بخوانند.
نظر خود را بنویسید